Blog Entry

‘Con cantera y aficion, no hace falta importacion’

‘MET EIGEN KWEEK EN LOKALE SUPPORTERS HEB JE GEEN BUITENLANDERS NODIG’

San Mamés op zondagavond 6 december. Het scorebord geeft weer dat er alreeds 49 minuten gepasseerd zijn tijdens Athletic Club – Valencia CF, maar de stand is nog steeds 0-0. De voetballende acties zijn op één hand te tellen. Maar toch, om 22u08 slagen alle supporters een zucht van opluchting. De vierde scheidsrechter staat op het punt om zijn bordje met nummer 27 de hoogte in te steken. Markel Susaeta strompelt naar de zijlijn en maakt plaats voor de allernieuwste sensatie van het Baskische voetbal: Iker Muniain.

Amper zestien jaar, maar de druk van heel Athletic Club rust nu al op zijn frêle schouders. ‘Iker Muniain! Iker Muniain! Iker Muniain!’, de supporters van Athletic zijn het er over eens: “als er één iemand magie en toverkunst in zijn voeten heeft, dan is hij het wel.”

Lang moeten we trouwens niet wachten op die eerste geslaagde actie. Excact twee minuten heeft het jonge Baskische geweld nodig om zijn eerste slachtoffer in de vorm van Carlos Marchena te vinden. Met een geslaagde passeerbeweging laat hij de Spaanse veteraan in het stof bijten. San Mamés veert spontaan op, het enthousiasme reikt tot ongekende hoogtes.

Aanbeland in de 56ste minuut. Javi Martinez wurmt zich voorbij zijn directe tegenstander Albelda, legt aan, en Valencia-doelman César kan het schot enkel maar beroeren. Ondertussen heeft Iker Muniain alle kracht in zijn jonge lichaam gebruikt om zich los te werken uit de wurggreep van David Navarro en de rebound in het lege doel te schuiven.

Veel bracht het doelpunt voor Athletic Club niet op. Na negentig minuten geeft het vervallen scorebord in San Mamés een 1-2 score weer.

Debuut

Het is er weinigen gegeven om de geschiedenis-boeken in te gaan, maar Iker Muniain deed het. Met een leeftijd van zestien jaar, zeven maanden en elf dagen is hij de jongste speler ooit die bij Athletic Club in het eerste elftal debuteerde.

In de Europa League kwalificatie tegen Young Boys Bern trok hij voor de eerste keer het rood-witte shirt aan. Dat shirt en in Europa, kinderen uit het Baskenland dromen er allemaal van, maar voor hem werd die droom werkelijkheid in San Mamés. Ingevallen na 59 minuten en naar eigen zeggen helemaal onder de indruk van het hele gebeuren.

“Het was een onbeschrijfelijk gevoel. Het lawaai van de supporters die je toeroepen, de adrenaline die je op dat moment voelt, dat is een gevoel om eeuwig te koesteren.”

Een week later was het weer prijs. Na zeventig minuten mocht hij van trainer Joaquín Caparrós de bank inruilen voor de groene grasmat. Het vertrouwen van de coach werd allerminst beschaamd. Slechts twee minuten had Iker Muniain nodig om de netten te doen trillen. Een goal die voor Athletic Club de kwalificatie voor de Europa League opleverde.

Contractverlenging

De meeste jonge voetballersterren denken na één goede wedstrijd op het hoogste niveau dat de wereld aan hun voeten ligt, maar van die sterrallures is bij Iker Muniain helemaal geen sprake.

Op de persconferentie om zijn nieuw contract publiek te maken zat hij daar als een schoolknaap, geflankeerd door trainer en president, al ware het zijn ouders die op een oudercontact met de leerkracht over het gedrag van hun zoon op school kwamen praten. Nuchter, kalm en van een arrogante houding was er absoluut geen sprake.

“De top wil ik absoluut bereiken, maar ik ben 16, en de weg is nog ontzettend lang. Op dit ogenblik kan ik nergens beter zitten dan bij Athletic”, vertelt Iker Muniain.

Als het van president Fernando García Macua afhangt, dan blijft Iker Muniain nog een lange tijd voor Athletic Club spelen. Zijn contract werd begin december verlengd tot juni 2015 en toekomstige clubs worden afgeschrikt met een minimale afkoopsom van 35 miljoen euro die bij goede prestaties kan oplopen tot 45 miljoen euro. Duizelingwekkende bedragen voor een tiener.

Baskische cantera

Dat Iker Muniain nu al hoge toppen scheert, kwam voor sommigen als een donderslag bij heldere hemel. Maar in het Baskenland was alreeds iedereen overtuigd van zijn kwaliteiten. Als elfjarige kwam hij terecht bij de jeugdopleiding van de club, de ‘cantera’ en in de jaren die volgden reeg hij de doelpunten aaneen.

Dat Iker Muniain een supertalent is, dat is één ding. Er lopen op deze wereld wel meerdere Iker Muniain’s rond. De begeleiding van jonge talenten is een heel andere zaak. Een zaak waar ze bij Athletic ontzettend veel belang aanhechten, veel meer dan bij andere clubs.

Het Baskisch gevoel

Athletic Club is de enigste ploeg ter wereld die bestaat uit alleen maar nationale spelers. Sterker nog, Basken zijn ontzettend trots en het Baskenland, dat is niet Frankrijk en ook niet Spanje. Baskenland voelt voor hen aan als een land apart, een aparte identiteit. Dat is net de reden waarom Athletic systematisch kiest om in hun kern alleen maar spelers te hebben die in Euskadi zijn opgegroeid.

‘Con cantera y aficion, no hace falta importacion’ luidt de slogan van de club. Vrij vertaalt naar het Nederlands: met eigen kweek en lokale supporters heb je geen buitenlanders nodig. De club houdt het bestaan en de promotie van het Baskische voetbal in stand en zij verkiezen om eigen talent op te leiden in plaats van te importeren. Zal er ooit een periode aanbreken waar we RSC Anderlecht of Club Brugge met alleen maar Brusselse of Brugse spelers op het veld staat?

De grote namen die in San Mamés de revue gepasseerd hebben: Telmo Zarra, José Ángel iribar en momenteel nog altijd Joseba Etxeberria. Zij komen uit de Baskische regio van Noord-Spanje.

Als sinds 1912 spelen er enkel en alleen maar Baskische spelers bij de club. Geen wonder dat er ontzettend veel belang gehecht wordt aan de opleiding van jong talent. Zonder die begeleiding zou Athletic er nooit ingeslaagd zijn om vanaf hun bestaan onafgebroken op het hoogste niveau te acteren, een prestatie die alleen maar door het grote FC Barcelona en het machtige Real Madrid wordt geëvenaard.

Het Baskische gevoel is een van de grote redenen van het succes van de club, zowel op het hoogste niveau als in de jeugdafdelingen. Iedere beginnende voetballer droomt ervan om bij Athletic Bilbao te belanden. Hun doel is niet FC Barcelona, Real Madrid of Liverpool FC, maar wel Athletic.

De regels zijn tegenwoordig wel versoepeld. Ook jongeren van buitenlandse afkomst die hun voetbalopleiding in het Baskenland hebben gekregen, komen in aanmerking om ooit de rood-witte kleuren van Athletic Club te verdedigen.

Jonas Ramalho

Een van die jongeren die momenteel op de deur van het eerste elftal bonkt is Jonas Ramalho (10-06-1993). De centrale verdediger is zelfs nog jonger dan Iker Muniain, maar krijgt van trainer Joaquín Caparrós volgende woensdag thuis tegen Werder Bremen voor de eerste keer plaatsnemen op de bank.

Zijn onofficiële debuut maakte Jonas Ramalho in februari 2008 al, op een natte woensdagavond iets buiten Bilbao. Athletic nam het in een vriendschappelijke wedstrijd op tegen het lokale Amorebieta, op dat moment amper veertien.

Niet alleen zijn jonge leeftijd zaaide hoge verwachtingen, hij was ook de allereerste zwarte speler die het shirt van Athletic mocht aantrekken. Afkomstig van een Angolese vader en een Baskische moeder is Jonas Ramalho, net als Iker Muniain, een zuiver product van de Athletic cantera.

Baskische cantera (bis)

Over de kwaliteiten van de centrale verdediger kunnen we nog geen licht schijnen, want daarvoor is het nog te vroeg. Maar afgaande op zijn jonge leeftijd, de vele jeugdselecties voor het Spaanse elftal en de lovende commentaren van trainer Joaquín Caparrós, kunnen we afleiden dat heel de technische staf hoge verwachtingen koestert over Jonas Ramalho.

Samen met Iker Muniain toont hij aan dat, ondanks de beperkte vijver die Athletic heeft om talent op te sporen, er toch nog wereldtalenten kunnen worden opgespoord en op de juiste manier begeleid kunnen worden.